Als ik terugdenk aan mijn studie wiskunde aan de Universiteit van Amsterdam begin jaren tachtig, dan is een van mijn dierbaarste herinneringen de periode dat ik de handgeschreven syllabus verzamelingenleer van Kees Doets doorwerkte, en er een mondeling bij hem over deed. Deze syllabus is een van de beste wiskundige teksten die ik ooit heb gelezen. Bij een onderwerp als verzamelingenleer is er het risico om in details te verzanden, maar dat is hier absoluut niet het geval. Alles is zowel volkomen intuitief als glashelder, zonder dingen weg te laten maar wel gaandeweg de diepte in, met een heerlijke notatie, en opgebouwd aan de hand van een hele reeks opgaven die stimuleren en uitdagen. Ik heb overigens destijds geen college bij hem gelopen, maar ik vond hem als persoon fascinerend: altijd rustig, altijd vriendelijk, en altijd met die mysterieuze glimlach.

Freek Wiedijk